Geliefde dames en heren

Allereerst, fijn dat u een kijkje neemt op mijn site. Gezien ik mijn site niet zeer geregeld update, kan ik goed begrijpen dat u er het bijltje bij neer gooit.

Nou ja, lang geleden dus dat ik er wat op heb gezet, wel tijd, geen zin… Maar ik kreeg commentaar van een zekere jongeman, die vond dat ik wel weer eens wat op m’n site kon zetten, dus bij deze.

Het leven gaat hier z’n gangetje. Ik ben hier helemaal gewend, vandaar ook dat ik vaak niets iets bijzonders weet om op de site te zetten. (Bijna) iedere doordeweekse dag loop ik stage. Ik vermaak me er uitermate. Heel afwisselend, maar heel leerzaam en interessant. Ik ga het echt missen als ik weer in Nederland ben. Verder geniet ik elke dag van de zon en een soms fikse regenbui die als een waterval neerklettert op de hobbelige straten van het altijd levendige Paramaribo (helemaal zelf bedacht die zin).

Ik ben ook nog wat weekendjes weggeweest, sinds ik het vorige verhaal heb geschreven.
Een weekendje Parabello en een weekendje Babunhol. Super mooi! Helaas geen “echte trip” meer gemaakt. Die blijven toch altijd het leukste. Ik heb wel een dagtripje gemaakt. Dolfijnentour. Echt heel mooi! Kreeg zelfs een beetje waterige oogjes toen ik de dolfijnen zo dichtbij zag duiken en hun prachtige hoofden boven het water zag uitstaken. Mooi hoor. Daarna zijn we naar Braamspunt gegaan. Eindelijk naar de zee! Die had ik hier nog niet gezien. Hele mooie en hoge golven. Wat sportievelingen doken de golven in en waren aan het zwemmen. Ik ben ook het water in gegaan. Hier merk ik dat het soms wat schort aan mijn zelfkennis en dat ik mezelf wat overschat. Lekker door de golven ploeteren was voor mij niet weggelegd. Ik was alleen nog maar aan het pootjebaden toen ik al op m’n achterwerk werd meegesleurd richting zee, waar een enorme golf me kwam verrassen. Met mijn derrière, mijn knieën, scheenbenen en voeten onder de schrammen en een bult op mijn hoofd, kwam ik het water weer uit en heb ik het zwemmen gelaten voor wat het was.

Helaas is het hier niet altijd feest en was het enkele weken geleden tijd voor een donkere dag. Het moment was aangebroken dat onze trouwe, lieve, grappige, altijd-in-voor-een-borreltje, luie en kontschuddende vriend Robert, Suriname ging verlaten. Iemand met zoveel goede eigenschappen vergeten we natuurlijk geen afscheidscadeau te geven. We hadden een brasband geregeld. Zó gaaf. Stuk of twintig trommelende en dansende donkergetinte mannen. Heel leuk! Jammer dat je weg bent hoor Robert, maar tot in Grunn-stad!

Ennnn… Danielle komt! Onze kersverse stewardess komt een vluchtje maken naar Suriname en mij vergezellen! Super om iemand te laten zien hoe ik hier leef! Het is namelijk moeilijk uit te leggen in zo’n verhaaltje… je moet het gewoon echt zien. Maar heb genoeg foto’s die ik jullie allen kan laten zien in Nederland!

Nou mensen, tot over zes weken! 31 januari kom ik alweer aan in Nederland!

Nog even wat wist-je-datjes! (Alle dank gaat naar Ankie en Marjo voor dit idee)

WIST JE DAT:

- Ik hier al 4 maanden zo goed als niet gefietst heb?

- Ik zelfs bijna geen lichaamsbeweging heb gehad hier (loop alleen naar de bus)?

- Ik vreemd genoeg hierdoor enkele kilo’s vet extra heb gekweekt?

- Ik soms na een avondje stappen het erg leuk vind om een 06 nr te bellen en hierdoor verschillende Hollanders heb wakker gebeld? Sorry voor de mensen die zich aangesproken voelen!

- Niels Haak zijn zangtalent hier in Suriname heeft ontdekt? “Tot de grond!”

- Mijn altijd smetteloze witte huid hier al een heel heel heel klein beetje een bruine tint heeft gekregen?

- Ik mijn lieve vrienden en familie soms best een beetje mis?

- Ik hier elke dag lui kan en mag zijn?

- Ik het daarom helemaal niet erg vind om in Suriname te verblijven?

- Ik hier soms met 30 graden zelfs al kippenvel heb?

- Ik een liefdadigheid- en christelijke kerst tegemoet ga?

- Ik jullie natuurlijk ook fijne kerstdagen en een gelukkig nieuwjaar toewens!


Heel veel liefs en voor de mensen die het willen een kus!

FELICE